Η Νάνσι Μπλούερ είναι μια σοβαρή και ευγενική πενηντατετράχρονη δασκάλα νηπιαγωγείου. Έχει αφιερωθεί στη φροντίδα των παιδιών και κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να αισθάνονται και εκείνα πως έχουν κάποια δίπλα τους που τα προσέχει και τα αγαπά.
Ο δάσκαλος ή η δασκάλα είναι συχνά στα μάτια ενός παιδιού το πιο σημαντικό πρόσωπο μετά τους γονείς. Και η Νάνσι δεν αποτελεί εξαίρεση.
Μια μέρα, παρατήρησε πως ο 4 ετών Κάμντεν στην τάξη της δεν συμπεριφερόταν όπως συνήθιζε. Αποφάσισε λοιπόν να έχει μια κουβέντα μαζί του για να διαπιστώσει αν έγινε κάτι στο σπίτι που τον απασχολεί.
Τότε ήταν που το μικρό παιδί είπε στη δασκάλα για τον μπαμπά του. Μόλις άκουσε τα λόγια του Κάμντεν, η καρδιά της Νάνσι σφίχτηκε και αποφάσισε πως έπρεπε να κάνει κάτι άμεσα μετά από αυτή την αποκάλυψη του αγοριού. Και αυτό έκανε.
Όπως φάνηκε, ο μπαμπάς του Κάμντεν, ο Ντάρελντ Πάτερσεν, ήταν πολύ άρρωστος. Μόλις η Νάνσι κατάλαβε πόσο σοβαρά ήταν τα πράγματα συνειδητοποίησε πως η αρρώστια αυτή είχε άμεσες επιπτώσεις στον ίδιο τον Κάμντεν.
Αποφάσισε λοιπόν χωρίς καμία καθυστέρηση να τηλεφωνήσει στον πατέρα τού παιδιού.
Από την επικοινωνία προέκυψε πως ο Ντάρελντ είχε κάποιο ιατρικό θέμα με τα νεφρά του. Οι εξετάσεις που έγιναν ήταν κακές και οι γιατροί τού είπαν πως τα νεφρά του λειτουργούσαν πλέον κατά το ένα πέμπτο. Η όψη του είχε αλλάξει και ο μικρός Κάμντεν φοβόταν πως πολύ σύντομα θα έχανε τον πατέρα του.
Η Νάνσι αποφάσισε να βοηθήσει την οικογένεια με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσε. Αλλά πώς;
Πώς θα μπορούσε μια δασκάλα να βοηθήσει σε ένα τόσο λεπτό θέμα; Το πρώτο πράγμα που θα της περνούσε από το μυαλό θα ήταν να κάνει κάτι για να συμπαρασταθεί στον ίδιο τον Κάμντεν. Να τον συνοδεύει πίσω στο σπίτι του από το σχολείο, αν χρειάζεται.
Όχι όμως. Σύμφωνα με όσα δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του το πανεπιστήμιο της Αϊόβα, η Νάνσι έκανε κάτι πρωτάκουστο.
Η δασκάλα προσφέρθηκε να βοηθήσει χαρίζοντας ένα από τα δικά της νεφρά, κάτι όμως που θα γινόταν μόνο αν μπορούσε να είναι κατάλληλη δότρια. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τους γιατρούς και η Νάνσι προχώρησε αμέσως στις απαραίτητες τυπικές διαδικασίες.
“Ήμουν ενθουσιασμένη, βρισκόμουν σε έκσταση”, είπε, μιλώντας στους δημοσιογράφους του ABC.
Από την άλλη μεριά ο Ντάρελ δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που συνέβαινε. Ήταν χαρούμενος που η ζωή του θα άλλαζε μετά από αυτή την εγχείριση. Αλλά πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι;
“Ήταν καταπληκτικό”, είπε ο Ντάρελντ. “Υπάρχουν ασθενείς που περιμένουν χρόνια για ένα νεφρό ή κάποιο άλλο όργανο. Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι σαν τη Νάνσι. Μου χαρίζει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή”, πρόσθεσε.
Στη φωτογραφία πιο κάτω φαίνεται η Νάνσι, ο Ντάρελντ και ο μικρός Καμντεν.
Μια πραγματικά παράξενη ιστορία που διάβασα από τις πιο επίσημες πηγές στην τοπική κοινότητα του Μέισον Σίτι στην Αϊόβα, αλλά δεν ξέρω αν είναι αληθινή.
Στις σελίδες τους στο Facebook, τόσο η Νάνσι όσο και ο Ντάρελντ, δεν αναφέρουν δημόσια κάτι σχετικό. Μπορεί λοιπόν να είναι απλά μια ιστορία φέικ νιους;
Αν συνέβη πραγματικά, τα συναισθήματά μου είναι μικτά. Από τη μια μεριά θαυμάζω τη Νάνσι για κάτι που δεν θα έκανα ίσως ποτέ εγώ.
Προσωπικά δεν ξέρω πώς θα αισθανόμουν ακόμη και αν ήμουν στη θέση του Ντάρελντ. Πώς θα μπορούσα να ξεπληρώσω αυτό το δώρο σε μια άγνωστη; Και αν συνέβαινε κάτι λάθος κατά την επέμβαση ποια θα ήταν η θέση μου; Πώς θα μπορούσα στη συνέχεια να ζήσω με αυτό το βάρος σε όλη μου τη ζωή;
Αν όμως η είδηση που δημοσιεύουν τα ξένα μέσα δεν είναι αληθινή, τότε είναι ένα πολύ καλό μάθημα για όλους μας. Θα πρέπει πάντοτε να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί για ό,τι μαθαίνουμε ή διαβάζουμε. Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να πει κανείς πως οι πηγές είχαν διασταυρωθεί. Το άρθρο είχε δημοσιευτεί σε πολλές ιστοσελίδες και συνεχίζει να διαδίδεται μέσω των κοινωνικών δικτύων.
Παρακαλούμε κοινοποιήστε στους φίλους σας ώστε να είναι προσεκτικοί σε αυτά που δημοσιεύονται, ακόμη και από τις πιο έγκυρες πηγές.
