Η οικογένεια του Ντέιβιντ στη Νεμπράσκα των ΗΠΑ είχε για πολλές γενιές περίπου 300 στρέμματα γη που πήγαινε από πατέρα σε γιο.
Όπως και όλοι οι πρόγονοί του, ο πατέρας του Ντέιβιντ ήταν αγρότης και ο ίδιος ο Ντέιβιντ είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στη γη αυτή.
Δυστυχώς όμως, μια μέρα η κληρονομιά αυτή άλλαξε χέρια και τελικά μετά από κάποια χρόνια κατέληξε να βγει από τις τράπεζες σε πλειστηριασμό.
Όλον αυτόν τον καιρό, ο Ντέιβιντ με τον πατέρα του προσπαθούσε να βρει τρόπο να πάρει πάλι πίσω την περιουσία της οικογένειάς του και να ξεκινήσει να δουλεύει ξανά τη γη του.
Όταν λοιπόν το οικογενειακό κτήμα τους βγήκε στον πλειστηριασμό από τις τράπεζες, αποφάσισαν με τα λίγα χρήματα που διέθεταν να προσπαθήσουν να το αποκτήσουν με πλειοδοσία.
Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα goodnewsnetwork.com, συγκέντρωσαν όσα χρήματα μπορούσαν και έδωσαν το παρόν στη διαδικασία, στην οποία όμως συμμετείχαν και πολλοί άλλοι ενδιαφερόμενοι αγρότες.
Έτσι, μέσα τους καταλάβαιναν ότι οι πιθανότητες είναι εξαιρετικά μικρές, αλλά δεν το έβαζαν κάτω και θα έκαναν και αυτοί την προσφορά τους.
Όταν ξεκίνησε ο πλειστηριασμός και ανακοινώθηκε η γη τους, εκείνοι έκαναν την πρώτη προσφορά και περίμεναν να δουν ποιοι άλλοι ενδιαφερόμενοι θα συμμετείχαν με καλύτερη τιμή.
Ξαφνικά όμως όλοι έμειναν σιωπηλοί. Αν και η γη αυτή ήταν αναμενόμενο να τραβήξει το ενδιαφέρον, οι παρευρισκόμενοι πέρα από την οικογένεια του Ντέιβιντ δεν συμμετείχαν.
Ο υπεύθυνος του πλειστηριασμού διέκοψε τη διαδικασία για διάλειμμα και αυτό έγινε τρεις φορές χωρίς όμως κάποιος τρίτος να φαίνεται διατεθειμένος να ανεβάσει την τιμή για να διεκδικήσει τη γη αυτή.
Μόνο μια εξήγηση: Σεβασμός
Ήταν σαν θαύμα. Ένα συντονισμένο θαύμα που περίπου 200 αγρότες της Νεμπράσκα αποφάσισαν να συμβεί εκείνη την ημέρα.
Ήταν ένας άγραφος κώδικας τιμής η γη αυτή να επιστρέψει στην οικογένεια που την καλλιεργούσε για εκατοντάδες χρόνια και δεν είχε καμία σημασία για εκείνους ότι θα έχαναν ίσως μια μεγάλη ευκαιρία να αυξήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Ο κώδικας αυτός δεν επέτρεψε σε κανέναν άλλον να πλειοδοτήσει, διότι η ηθική και η απόδοση δικαιοσύνης ήταν εκείνη τη στιγμή ο κανόνας που κανένας δεν μπορούσε να παραβεί.
Και όλα αυτά κόντρα στις υποτιθέμενες δυνάμεις της αγοράς.
Σήμερα ο Ντέιβιντ θυμάται εκείνον τον πλειστηριασμό που έλαβε χώρα πριν από περίπου 7 χρόνια:
“Έχω να θυμάμαι δύο πολύ σημαντικές στιγμές στη ζωή μου. Η πρώτη είναι η μέρα που γεννήθηκε ο γιος μου και η δεύτερη εκείνη η ημέρα του πλειστηριασμού.”
Δεν νομίζετε ότι αν η ηθική και η δικαιοσύνη ξεπεράσουν τη λογική της αγοράς τότε μάλλον θα βρούμε μια λύση και για το μεγάλο πρόβλημα των πλειστηριασμών στην Ελλάδα;
Παρακαλούμε κοινοποιήστε αυτήν την ιστορία για να καταλάβουν όλοι πως οι λύσεις στα αδιέξοδα δεν δίνονται πάντα σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς, οι οποίοι άλλωστε καμία εφαρμογή δεν μπορούν να έχουν σε μη ομαλές καταστάσεις.
Μακάρι κάποιος πολύ ψηλά ιστάμενος να διαβάσει αυτό το άρθρο, να συγκινηθεί και να πάρει τις πρωτοβουλίες που πρέπει…