Ο παιδίατρος Αλβάρο Ρεταμάλ εργάζεται στο νοσοκομείο Σαν Καμίλο, δέκα χιλιόμετρα περίπου βόρεια του Σαντιάγκο, της πρωτεύουσας της Χιλής.
“Εγώ ήμουν αυτός που φρόντισε την ενός έτους Αμπάρ Λασκάνο, όταν έφθασε στο νοσοκομείο με σοβαρούς τραυματισμούς”, λέει ο γιατρός. Η θεία της μικρής και ο σύντροφός της είπαν ότι το παιδί είχε πέσει, αλλά τα τραύματα που οι γιατροί διέγνωσαν κατέστησαν σαφές ότι αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια.
Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι υπέστη σεξουαλική κακοποίηση. Ένα έγκλημα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατό της.
Η μικρή Αμπάρ είχε βρεθεί στην κηδεμονία της θείας της επειδή η μητέρα της δεν μπορούσε πλέον να τη φροντίζει, εξαιτίας προβλημάτων που αντιμετώπιζε από χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Σύμφωνα με την εφημερίδα El Comercio, ένας άλλος θείος προσφέρθηκε να φροντίζει το κορίτσι, αλλά οι αρχές στη χώρα δεν το επέτρεψαν επειδή ήταν ομοφυλόφιλος. Αντ’ αυτού, η Αμπάρ κατέληξε σε ένα σπίτι όπου τελικά βρήκε τραγικό θάνατο.
Ο γιατρός έγραψε στο Facebook πόσο επώδυνο ήταν για αυτόν και όλο το προσωπικό του νοσοκομείου να βλέπουν τη μικρή Αμπάρ να αγωνίζεται για τη ζωή της. Παρ’ όλα αυτά, δεν πιστεύει ότι θα πρέπει να αποδοθεί η θανατική ποινή ως τιμωρία. Η θέση αυτή εξηγείται από τον ίδιο τον γιατρό και έχει αναδημοσιευτεί ήδη από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στο διαδίκτυο.
Μετάφραση της δημοσίευσης του γιατρού Αλβάρο Ρεταμάλ
“Είναι τόσο εύκολο να τρελαθείς και να ζητήσεις τη θανατική ποινή για ένα τέτοιο τέρας.
Ένας εγκληματίας που αξίζει σίγουρα τη θανατική ποινή για αυτά τα εγκλήματα… και είναι εύκολο να συμβαδίσεις με αυτή την ιδέα.
Ιδιαίτερα όταν είχα την Αμπάρ Λασκάνο στο νοσοκομείο και παλεύαμε όλοι για να σώσουμε τη ζωή της. Όταν είδαμε το εύθραυστο σώμα της, τα χέρια της, όταν χάιδεψα το μέτωπο της και της ζήτησα να ζήσει.
Επειδή ο κόσμος δεν θα άφηνε κανέναν να τη βλάψει…
Όταν είχα την ευκαιρία να της πω με δυνατή φωνή: σε παρακαλώ, άκουσέ με. Ζήσε!
Δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθείς, η γη είναι γεμάτη από ανθρώπους που θέλουν να σε αγαπήσουν… Όπως όλες οι θείες και οι θείοι που την παραλάβαμε στο νοσοκομείο, που ήταν μαζί της στο ασθενοφόρο και όλοι οι άλλοι…
Από τον νοσηλευτή μέχρι τον γιατρό, μερικές φορές προσπαθούμε να διατηρούμε συναισθηματική απόσταση για να μην χρειάζεται να απορροφήσουμε τόσο μεγάλο πόνο.
Αλλά, όλοι φωνάξαμε για αυτόν τον όμορφο μικρό άγγελο. Και θέλαμε σαφώς όποιος το έχει κάνει αυτό να υποστεί την υπέρτατη τιμωρία.
Η Άμπερ τελικά αναπαύτηκε, μακριά από μια ζωή που διαφορετικά θα ήταν γεμάτη μόνο από πόνο. Κράτησα τα χέρια της όταν έφυγε χωρίς να έφταιξε σε κάτι, την ευλόγησα, μόνο και μόνο επειδή ήμουν αυτός που ήταν εκεί τότε. Δεν είμαι ιερέας, ούτε καν πατέρας.
Αυτό που νιώθω όμως σήμερα δεν είναι η επιθυμία να σκοτώσω κάποιον, γιατί είναι μια πράξη που δεν λύνει τίποτα. Σήμερα, αισθάνομαι ότι πρέπει να είμαστε παρόντες για να σταματήσουμε αυτό που συνέβη στην Άμπερ…
Είναι εύκολο να ζητηθεί η θανατική ποινή. Αλλά γιατί να μην πάρουμε όλο το μίσος που αισθανόμαστε τώρα και να το μετατρέψουμε σε αγάπη και προστασία για όλα τα παιδιά μας;
Για εκείνα που δεν έχουν γονείς, αλλά και για εκείνα που υποφέρουν στο περιθώριο. Όσα δεν γνωρίζουμε ή δεν θέλουμε να γνωρίζουμε ότι υποφέρουν στη σιωπή.
Το κάλεσμα πρέπει να είναι να οργανωθούμε και να προστατεύσουμε τα παιδιά από το κακό που μας περιβάλλει στον κόσμο. Αυτό θα οδηγήσει σε κάτι που μπορεί να είναι χρήσιμο για όλους.
Το να ζητάς τον θάνατο ενός τέρατος οδηγεί μόνο σε ανακούφιση.”
Στη φωτογραφία, ο Αντρές Εσπινόζα που συνελήφθη για τις αποτρόπαιες πράξεις:
Εσείς τι πιστεύετε; Θα πρέπει να εκτελείται η θανατική ποινή; Έχει δικαίωμα κάποιος να αντιμετωπίζεται ως άνθρωπος όταν ο ίδιος αποδεικνύει με τις πράξεις του ότι είναι χειρότερος και από το πιο άγριο ζώο της φύσης;
Συμφωνείτε με αυτά που γράφει ο γιατρός Αλβάρο Ρεταμάλ; Θα πρέπει να συγχωρούμε τους πάντες και τα πάντα και να κοιτάμε μπροστά για να γινόμαστε καλύτεροι;
Κοινοποιήστε για να προβληματιστούν και οι φίλοι σας διαβάζοντας το άρθρο. Για να καταλήξουν και αυτοί στο αν πρέπει ή όχι να επανέλθει και να εκτελείται η θανατική ποινή για αποτρόπαια εγκλήματα.