Η παιδική ηλικία υποτίθεται ότι είναι μια περίοδος της ζωής του ανθρώπου γεμάτη γέλιο, χαρά, ασφάλεια και νέες εμπειρίες.
Δυστυχώς όμως, για τον 12 ετών Άντριου Λιτς δεν ήταν καθόλου έτσι. Όλα τα παιδικά του χρόνια μεγάλωνε ζώντας μια κόλαση.
Στις 6 Μαρτίου, το μικρό αγόρι αποφάσισε να δώσει τέλος στον εφιάλτη που ζούσε, με τον πιο τραγικό τρόπο. Αφαίρεσε την ίδια του τη ζωή.
Βρέθηκε από τον μεγαλύτερο αδελφό του, στο γκαράζ του σπιτιού τους.
Ο Άντι δεχόταν τα πειράγματα των συμμαθητών του έτσι κι αλλιώς, αλλά τα πράγματα ξεπέρασαν κάθε όριο όταν το μικρό παιδί εκμυστηρεύτηκε την ανησυχία του πως μπορεί να είναι αμφιφυλόφιλος.
Κανείς δεν ξέρει γιατί το έκανε αυτό. Ο πατέρας του, ο Ματ, είπε στο τηλεοπτικό κανάλι WREG TV πως το γεγονός ότι ο γιος του εκφράστηκε τόσο ανοιχτά για ένα τέτοιο θέμα, έδωσε τροφή στα άλλα παιδιά να συνεχίζουν και να εντείνουν ακόμη περισσότερο τα πειράγματα εναντίον του.
Η μητέρα του είπε πως τα άλλα παιδιά στο δημοτικό σχολείο Σάουθ Χέιβεν τον αποκαλούσαν “χονδρό, άσχημο και άχρηστο”.
Το θέμα είχε ξεφύγει εντελώς, πέρα από κάθε έλεγχο ή όριο. Ο Άντι δέχθηκε απειλές κατά της ζωής του ενώ ήταν στις τουαλέτες του σχολείου. Δεν ήταν πλέον καθόλου αστείο για κανέναν. Για το αγόρι, η ζωή του ήταν καθημερινό βασανιστήριο.
Θα πεθάνεις
“Τα παιδιά του έλεγαν: ‘Θα σου σπάσουμε τα μούτρα, δεν θα βγεις ζωντανός από τις τουαλέτες’ και άλλα τέτοια”, είπε ο πατέρας του Άντριου, σύμφωνα με όσα αναφέρει το κανάλι WREG.
Οι οικογένεια παραπονέθηκε απευθυνόμενη στους διευθυντές του σχολείου αρκετές φορές. Αλλά κανένας από τους δασκάλους δεν κατάφερε να σταματήσει τον εκφοβισμό και τη στόχευση ενάντια στον μικρό Άντριου.
Ήταν στην έκτη δημοτικού. Η ψυχολογία του παιδιού είχε καταρρακωθεί, η προσωπικότητά του δεχόταν απανωτά χτυπήματα, ζούσε τον δημόσιο εξευτελισμό καθώς γινόταν καθημερινά αντικείμενο ψυχαγωγίας και ικανοποίησης των πιο βάρβαρων συναισθημάτων των άλλων παιδιών.
Όσο εκείνος έδειχνε σημάδια ευαισθησίας και πολιτισμού τόσο εκείνα το εκλάμβαναν σαν αδυναμία και ακόμη περισσότερο τα πειράγματα πλήθαιναν και αυξάνονταν σε ένταση και πόνο.
Τελικά, στις 6 Μαρτίου ο δωδεκάχρονος βρέθηκε νεκρός, κρεμασμένος από την οροφή στο γκαράζ του σπιτιού του.
Ο 16 ετών αδελφός του, που είχε ζήσει και αυτός στο παρελθόν παρόμοιες καταστάσεις, ήταν εκείνος που τον βρήκε.
Η μητέρα του Άντι, η Σέριλ, αποκάλυψε πως ο γιος της άφησε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα προς την οικογένειά του στο οποίο φανέρωνε το σχέδιό του να αυτοκτονήσει.
Δεν θα σταματήσω ποτέ
Από τον θάνατό του και μετά, δεν σταμάτησε να δημοσιεύει ιστορίες για τον γιο της στο Facebook. Μεταξύ άλλων γράφει πως του άρεσε να μαγειρεύει:
“Μια ακόμη ιστορία ήρθε στο μυαλό μου. Στον Άντι άρεσε να μαθαίνει να μαγειρεύει.
Δεν ήταν πάντα καλός σε αυτό, αλλά του άρεσε. Γύρναγα από τη δουλειά (αυτό συνέβη αρκετές φορές) και τον έβρισκα να ετοιμάζει κάτι.
Μια φορά ήταν πατάτες σε φέτες, που σχεδόν ήταν άψητες. Αλλά πάντα σκεφτόταν να κάνει κάτι για να με βοηθήσει.
Ήθελε να κάνει πράγματα ειδικά για μένα”, γράφει η Σέριλ.
Μου λείπει
Σε μια άλλη ανάρτηση, η μητέρα μοιράζεται αυτή την ιστορία:
“Θυμάμαι επίσης πως κάθε φορά που τον έκανα μπάνιο, τον έβγαζα από την μπανιέρα για να τον σκουπίσω.
Αλλά ένα βράδυ μου είπε: ‘Μαμά, δεν θέλω να τρώω πια.’
Τον ρώτησα: ‘Τι; Γιατί μωρό μου;’
Και εκείνος απάντησε: ‘Αν τρώω, θα μεγαλώσω και δεν θα μπορείς να με σηκώνεις πια.’
Θεέ μου, μου λείπει το μωρό μου τόσο πολύ.”
Αγώνας ενάντια στο μπούλινγκ
Από κοινού, οι γονείς του Άντι, μίλησαν στα μέσα αμέσως μετά τον θάνατο του γιου τους.
Θέλουν η τραγωδία που ζουν να γίνει μάθημα για τους όλους τους άλλους.
Σχετικά με τους κινδύνους που κρύβουν τα πειράγματα στο σχολείο αλλά και σε κάθε κοινωνική συναναστροφή.
“Έχω ξεκινήσει μια σταυροφορία και δεν σκοπεύω να σταματήσω,” είπε η Σέριλ.
Ελπίζει τώρα πως ο θάνατος του γιου της δεν ήταν εντελώς μάταιος. Πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους και το μήνυμά της θα περάσει από τον έναν στον άλλον για το καλό όλων:
“Σας παρακαλώ, κοινοποιήστε!! Θέλουμε οι άνθρωποι να δώσουν προσοχή και να μας παρακολουθήσουν.
Αν το παιδί σας έχει πέσει θύμα μπούλινγκ, τότε πρέπει να είστε εδώ. Αν έχετε παιδιά που μεγαλώνουν και ξεκινούν το σχολείο, τότε πρέπει να είστε εδώ.
Ας δώσουμε στη Φωνή του Άντι τη δύναμη να κάνει τη διαφορά!!
Κοινοποιήστε αυτό το γεγονός και βάλτε ετικέτα όποιον γνωρίζετε!”, γράφει η Σέριλ στο Facebook, καλώντας όλον τον κόσμο να υποστηρίξει την πρωτοβουλία της.
Δυστυχώς όμως, η ιστορία του Άντριου δεν είναι η μοναδική.
Ένας απίστευτα μεγάλος αριθμός παιδιών φαίνεται πως αφαιρούν τη ζωή τους εξαιτίας των λεκτικών επιθέσεων και της στοχοποίησης που βίωσαν.
Τα σχολεία όμως τώρα αρχίζουν να παίρνουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο πριν είναι πολύ αργά.
Σε δήλωση που δημοσίευσε η διεύθυνση σχολείων της περιοχής Ντε Σότο όπου έχασε τη ζωή του ο Άντριου, αναφέρεται:
“Όλες οι καταγγελίες εκφοβισμού αντιμετωπίζονται ως εξαιρετικά σημαντικές.
Οι μαθητές και οι γονείς καλούνται να επικοινωνούν με τους αξιωματούχους του σχολείου οποιαδήποτε στιγμή θεωρήσουν πως υπάρχουν ανησυχίες για φαινόμενα εκφοβισμού.
Μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν ένα σύνδεσμο στην ιστοσελίδα των σχολείων του Ντε Σότο αν θέλουν να καταγγείλουν ανώνυμα τα περιστατικά μπούλινγκ.
Όλες οι αναφορές τυγχάνουν ενδελεχούς έρευνας και οι σύμβουλοι των σχολείων είναι εκπαιδευμένοι να παρέμβουν όταν αντιληφθούν μια τέτοια κατάσταση.
Οι καρδιές μας είναι κοντά στους γονείς και φίλους του νεαρού μαθητή.”
Κάποια χρόνια πριν, ίσως το πείραγμα στο σχολείο να ήταν ένα δείγμα εξυπνάδας ανάμεσα στις παρέες. Παιδιά φτιαγμένα από τα καλύτερα υλικά και αναθρεμμένα με τις καλύτερες προϋποθέσεις ήταν πολλές φορές στην πλευρά του θύτη.
Κάποιου που χρησιμοποιεί την δύναμη των λόγων για να επιτεθεί, χωρίς ίσως να συνειδητοποιεί τι κακό κάνει. Πώς είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό;
Η κοινωνία δεν είχε αντιληφθεί τη σοβαρότητα του πειράγματος και την επίδραση που έχει στον ψυχισμό του ανθρώπου που γίνεται θύμα.
Πέφτουν όμως μόνο τα παιδιά θύματα μπούλινγκ; Ασφαλώς και όχι.
Πρέπει λοιπόν να αντιληφθούμε πως ακόμη και η απλή σάτιρα πρέπει να γίνεται στη δημόσια σφαίρα και να μην αφορά κανέναν άνθρωπο προσωπικά.
Πόσο μάλλον ο εκφοβισμός που είναι απαράδεκτος και κολάσιμος.
Ιστορίες σαν του Άντι ας γίνουν εργαλεία ενημέρωσης κατά του εκφοβισμού και της “μαγκιάς” από όπου και αν προέρχεται και εναντίον οποιουδήποτε ανθρώπου και αν κατευθύνεται.
Παρακαλούμε κοινοποιήστε αυτό το άρθρο για να καταλάβουν όλοι πόσο κακό μπορεί να κάνει το μπούλινγκ, αλλά και για να τιμήσουμε τη μητέρα του Άντι που προσπαθεί με όσα μέσα διαθέτει να κάνει την ιστορία του γιου της γνωστή σε όλον τον κόσμο.
Ας είναι ο Άντριου το τελευταίο παιδί που έφυγε με αυτόν τον τρόπο.
